Bu bina, Rafael’in Eros ve Psihe freskleriyle biliniyor. Ancak yeni bulunan fresklerin klasik barok döneminin son ustalarından Carlo Maratta tarafından yapıldığı tahmin ediliyor.
1713’te ölen İtalyan ressamın, 17. yüzyılın sonlarında Eros ve Psihe’nin restorasyonu sırasında öğrencileri Girolamo Troppa ve Francois Simonot’yla birlikte bu freskleri yaptığı bildiriliyor.
Renzoni, neredeyse 200 yıl boyunca unutulan bu eserleri bulmasıyla ilgili “İlk hissim şaşıp kalmak oldu” diyor.
Elektrikçinin çatıya çıkardığı Villa Farnesina’nın küratörü Virginia Lapenta da benzer bir şaşkınlık yaşamış.
Lapenta’nın dikkatini, binaya adını veren Farnese ailesinin arması çekmiş.
Banker Agostino Chigi için 1506-1510’da inşa edilen binanın, 1579’da Farnese ailesinin eline geçtiği biliniyor.
Papalar ve prenslere hizmet veren banker, binaya Rafael gibi meşhur sanatçıların fresko yapmasını sağlamış.
1735’te Elisabetta Farnese binayı İki Sicilya Kraliyeti’nden Kral IV. Carlo’ya bırakmış.
Villa Farnesina’nın 1861’de İspanyol soylu Salvador Bermúdez de Castro’ya 99 yıllığına kiralanmasından sonra yapılan değişikliklerle birlikte Maratta’nın freskleri de göz önünden kaybolmuş.
1927’de Benito Mussolini ve partisinin kontrolündeki devlet, binayı İspanyol dükün mirasçılarından alıp İtalya Kraliyet Akademisi’nin kullanımına sunmuş.
Dünyanın en saygın akademik kurumlarından biri olan Accademia dei Lincei (Vaşaklar Akademisi) 1944’ten beri Villa Farnesina’ya sahip.
Independent Türkçe, New York Times, Euronews
